Niebo II

W ciebie

wrzucona

jak zagubiona

grzechotka

krąży

Ziemia – idiotka.

Niebo uparte

Nad stworzeniami

skończenie żywymi –

nieskończenie martwe.

Zmień się

Jesteś niedorzecznie

brudnomleczne.

………………………………………………………

P. S. Zobacz też wiersz pt. Niebo I.

Oto najnowszy obraz mojego autorstwa pt. Powidok okna.